Hermaea - Hermetyczny Nowy Rok - Ingresy Merkurego
Hermetyczny Nowy Rok - Ingres Hermesa (Merkury, Budha) w Znak Koziorożca następujący zwykle w grudniu lub styczniu, na przełomie każdego roku kalendarzowego. Hermetyczny Nowy Rok celebrujemy podczas ingresu czyli wejścia Hermesa w znak Koziorożca, a wejścia planety w kolejne Znaki Hermetyczne to są Celebracje Ingresów planety zwanej na Wschodzie jako Budha (Hermesa) w Znaki Zodiaku - Dni Spotkań członków szkół ezoterycznych, grup i zakonów hermetycznych. W dawnej Grecji takie szczególne dni powiązane z tradycjami hermetycznymi to święta znane jako Hermaea. Według wiedzy duchowej hermetyków Zeus (czytaj: Dzeus) ofiarował Hermesowi Kaduceusz, który miał mu posłużyć do stworzenia świata z czterech żywiołów oraz do leczenia energiami czterech żywiołów. Działalność żywiołów jest oparta na ich wzajemnej współpracy i zgodzie, a rozkład żywiołów w każdym roku badamy czasem przebywania Merkurego w znakach żywiołów. Drugim bardzo ważnym aspektem hermetyzmu jest jego stosunek do wiedzy i mądrości. W dawnej grecko-egipskiej świadomości bóstwo czy archanioł Hermes uosabiane energetycznym wpływem planety Merkury było pośrednikiem między światem żywych i umarłych, między Tym światem i Tamtym światem. Modląc się czy medytując nad grobem zmarłego, Grecy zanosili modły archaniołowi Hermesowi, aby ten zaniósł ich modlitwy do jego duszy. Dusza, która zstępuje do Ziemi wchodzi w posiadanie olbrzymiej wiedzy, której Ziemia jest źródłem, stąd także badanie wpływów Hermesa jako planety na Ziemię i ludzkość oraz duchy w Zaświecie. W starym jeżyku czeskim planeta Merkury nazywana jest imieniem Dobropan, a w kabalistycznym hebrajskim Kochawa (Kokhava).
 |
| Hermes Trismegistos - Posłaniec Niebios |
Dawni Grecy nazywali Merkurego Stílbōn lub Hermáōn. Później wprowadzili nazwę Apollo na określenie Merkurego o poranku i Hermes na planetę widzianą wieczorem. Babilończycy nazywali planetę Nabu – na cześć boga mądrości i pisarzy w swojej mitologii. W starożytnych Chinach Merkury znany był jako Chen Xing, dosłownie „Gwiazda Godzinna”. Utożsamiany był z kierunkiem północnym i żywiołem Wody w filozofii wu xing, a przyporządkowanym mu kolorem był indygo lub granatowo-niebieski. Tradycja ezoteryczna wedyjska używa imienia Budha dla Merkurego – na cześć boga inteligencji, oświecenia duchowego, nauki i matematyki, wędrówek misyjnych, poszukiwań duchowych, a także handlarzy i opiekuna środy jako dnia tygodnia. Środa od wschodu Słońca jest dniem Hermesa, szczególnie pierwsza Hora, godzina planetarna dnia po wschodzie Słońca. Bóstwo Odyn (lub Woden) z mitologii germańskiej, od którego wywodzi się angielska nazwa środy (Wednesday, od Woden's day), również utożsamiany był z Merkurym. Majowie wyobrażali sobie Merkurego jako sowę lub cztery sowy (dwie o poranku i dwie wieczorem), będące posłańcami zaświatów. Dawni Słowianie również używali symbolu sowy jako powiązanej z wiedzą i mądrością ezoteryczną, hermetyczną czyli okultystyczną. Na Bliskim Wschodzie, Merkury był opisywany i wspominany przynajmniej w XVI wieku p.e.ch., chociażby w Asyrii czy później w Babilonie, jednak wiedza o tej planecie niewątpliwie pochodziła z obszaru dzisiejszych Indii, Pakistanu, Birmy, Hindukuszu i Pamiru, gdzie zresztą przetrwało najwięcej hermetycznych traktatów oraz ustnych linii hermetycznych przekazów z mistrza na uczniów.
Zasada hermetyczna, 'jak na górze tak na dole', stosowana była i jest od zawsze w ten sposób, że z pomocą astrologii i wglądów badamy jak jest na górze i wprowadzamy porządek niebiański na Ziemi czyniąc na dole to, co wskazuje stan istniejący na górze. Energię Hermesa z góry (z Nieba) ściągamy na dół (na Ziemię). Istnieje pojęcie znaku hermetycznego w astrologii ezoterycznej Hermesa, co oznacza, że znak w którym aktualnie znajduje się Merkury, Hermes. Osoby urodzone w tym samym znaku Słońca i Merkurego mają niejako podwójny identyczny znak, który jest w ten sposób wzmocniony. Pamiętamy, że znak egzoteryczny oznacza położenie Słońca w pewnym przedziale kątowym do Punktu Barana na ekliptyce czyli pewien przedział długości ekliptycznej. Jednak jeśli jest noc, a Słońce i cały znak są pod horyzontem, sam znak ma niewielkie znaczenie, niewielki wpływ na urodzonego w takim czasie człowieka. Podobnie jest ze znakiem hermetycznym, który także największą siłę wpływu wykazuje, gdy Merkury razem z tym znakiem jest ponad horyzontem czyli ponad linia ascendent-descendent w horoskopach urodzeniowych.
