Sufizm - arabskie: taṣawwuf تصوف - to zbiorcze określenia dla różnorakich nurtów filozoficznych i mistycznych w islamie. Pochodzi wedle badaczy naukowych od słowa suf صوف (wełna), co jednak nie jest w żaden sposób potwierdzone, bowiem czerpiąc wzór z chrześcijańskich mnichów sufi ubierali się we włosiennice. Wedle sufich, słowo sufi oznacza mądrość i czystość od arabskiego "safa". Sami Arabowie zwali sufich często fakirami (faqīr فقير), co znaczy ubogi (duchem), albo derwiszami (darwīš درويش), co z kolei pochodzi od perskiego słowa ubogi (duchem).
Bismillah ir-Rahman ir-Rahim
Sufizm, nauki sufich to starożytna w swym pochodzeniu mistyczna szkoła duchowego rozwoju, wywodząca się z chrześcijańskiego hezychazmu i żydowskiej kabały (kaballah). Na Wschodzie powiada się, że cała chrześcijańska mistyka i gnoza oraz żydowska kabała osiągają swoją pełnię w sufizmie. Polecamy do studiowania artykuły nawiązujące do sufizmu, tak starożytnego, biblijnego jak i do nowożytnego, działającego na pograniczu styku trzech kultur: muzułmańskiej, chrześcijańskiej i judaistycznej. Praktyk sufickich można głębiej spróbować uczestnicząc w programach ogólnopolskich zajęć i warsztatów sufickich w ośrodkach prowadzonych przez liderów występujących w Polsce szkół sufickich.
SUFIZM - DROGA SUFI - ZAKON SUFI
Sufizm jest próbą osiągnięcia jedności z boskim Absolutem, Allah. W najpowszechniejszej formie polega na regularnych modlitwach, recytacji formuł religijnych i boskich imion, (wasifat) grupowych śpiewach, studiowaniu świętych pism islamu, a przede wszystkim na rozpuszczeniu własnego ego w Bogu, w Allah. Jednymi z najznaczniejszych sufi byli Rabia Al-Basri, Dżunajd, Al-Halladż, Al-Ghazali i Ibn ʾArabi.
W powszechnym ujęciu sufizm jako szkoła duchowa jest związana z islamem 'liberalnym', 'ekumenicznym' i 'postępowym', który jest przeciwstawiany islamowi 'sekciarskiemu', 'integrystycznemu' i 'wstecznemu' fundamentalizmowi. Sufi zawsze byli orędownikami postępu i współpracy oraz przyjaźni z innymi religiami i kulturami.
Pierwsi sufi pojawili się już w VII wieku e.ch. w Basrze, jako spontaniczna próba szukania przez wiernych nowej religii kontaktu z Bogiem i poznania go, choć czasami usiłuje się też wytłumaczyć powstanie sufizmu względami czysto socjologicznymi - reakcją na przepych i dekadencję dworu kalifów z dynastii Umajjadów. W następnych stuleciach głównym ośrodkiem sufizmu stał się Bagdad.
