Jarstwo - wegetarianizm - zdrowe odżywianie
Ruch Veggies, Ruch Wege. Skorzystaj z dobrodziejstw wegetarianizmu! Pamiętaj, że spożywanie mięsa - ciał zabitych zwierząt zatruwa i niszczy zarówno Twój organizm, jak i Twoją psychikę. Jedzenie mięsa, a raczej usilna potrzeba jego jedzenia to uzależnienie narkotyczne w swej istocie! Osiągnij elementarną wolność od nałogu mięsożerstwa! Wegetarianizm to wyzwolenie od silnego narkotyku jakim jest mocznik i kwas moczowy zawarte w różnych gatunkach mięsa, podrobów i mięsnych przetworów, nie tylko zwyczajne barbarzyństwo jakby wielu chciało. Stopniowo zmniejszaj ilość zjadanego mięsa do niewielkich ilości, spożywanych nie częściej niż dwa razy tygodniowo!
Kultura i historia wegetarianizmu
Wegetarianizm – to rodzaj diety czy raczej styl odżywiania charakteryzujący się wyłączeniem z posiłków produktów pochodzenia mięsnego i ewentualnie jaj lub nabiału z pobudek duchowych, moralnych czy etycznych bądź zdrowotnych. W języku potocznym wegetarianizm to zbiór kilku diet, które w różnym stopniu ograniczają spożywanie produktów pochodzenia zwierzęcego. Wegetarianizm rozwijał się i rozpowszechniał na subkontynencie indyjskim już w III i II tysiącleciu p.e.ch. Miał wówczas charakter głównie religijny, wedyjski czyli przedhinduistyczny. W Europie pojawił się na pewno już w VI wieku p.e.ch. Uważa się że pitagorejczycy byli pierwszym ruchem stawiającym nacisk na etyczne wartości wegetarianizmu przestrzeganego dla zdrowia i rozwoju wewnętrznego człowieka. Wegetarianizm u swych początków miał genezę mistyczną i ezoteryczną. Choroby takie anoreksja czy bulimia często dobrze leczą się w ten sposób, że pomaga się pacjentce czy pacjentowi w dobraniu odpowiedniej i zdrowej metody wegetariańskiego lub wegańskiego odżywiania.
Wegetarianizm w Euroazji jaki znamy współcześnie wywodzi się z Indii jak także prawdopodobnie niezależnie od tego z greckiego kręgu kulturowego (Wschodni obszar Morza Śródziemnego, południowe Włochy). W obu tych regionach od początku był integralną częścią religijno-filozoficznego systemu przekonań zdrowotnych bazujących na ezoteryzmie czy hermetyzmie. Nie udało się jak dotąd udowodnić, że wegetarianizm był powszechny u jakiegokolwiek innego narodu na tak wielką skalę. W antyku był on ograniczony do małej liczby zwolenników, którzy byli reprezentantami wyższych warstw społecznych i byli to filozofowie oraz uczeni. Duża część ludności odżywiała się nieprawidłowo i ich dieta była uboga w mięso. Ulubioną potrawą greckich wybrzeży była natomiast ryba. Wegetarianami zawsze była elita społeczeństwa.
Idea żywienia na bazie roślinnej po raz pierwszy pojawiła się w mitologii. W "Odysei" Homera jest mowa o bajkowym narodzie lubującym się w naturze i pokoju. Odżywiali się oni słodkimi owocami zapomnianej magicznej rośliny lotosu. Didor opisuje natomiast ludy w Etiopii, których pożywienie było ograniczone do szczególnych gatunków roślin. Opowiadania te, których jest w Antyku więcej noszą znamiona legendarne i dlatego też uchodzą za niewiarygodne i częściowo bajkowe. Często narodom, które nie jadały mięsa przypisywano pozytywne cechy pobożności, sprawiedliwości i pokojowości.