poniedziałek, 14 marca 2011

Braki wibracji cyfr w numerologii

ZNACZENIE WIBRACJI - ZNACZENIE BRAKU WIBRACJI 



Numerologia - Jaką liczbą jesteś z daty narodzin? 


Numerologia jest dziedziną rozległą i niektórzy poświęcają całe życie dla zgłębienia jej tajników. Wiedza o liczbach znana była już w starożytności w XI wieku p.e.ch., kapłanom egipskim i chaldejskim oraz orfikom. Ażeby dowiedzieć się, którą numerologiczną cyfrą lub liczbą jesteśmy z daty urodzenia, należy dodać do siebie wszystkie cyfry składające się na naszą datę urodzenia (zera można w liczeniu pominąć, ale w interpretacji są istotne). Wibracja ze składowych cyfr pełnej daty urodzenia (dzień, miesiąc, rok) jest tzw. liczbą "Drogi Życia" lub inaczej "Liczbą Urodzenia" lub "Liczbą Losu", "Przeznaczenia", "Liczba Gwiezdna", wibracją daty narodzin odpowiadającą ogólnemu rysowi naszego horoskopu określonego w postaci daty narodzin. 

Przykład 1: data urodzenia: 10.11.1988 czyli 

mamy sumę 1+0+1+1+1+9+8+8=29, 2+9=11. Numerologiczna cyfra (11) z tłem (29) 
brak wibracji: 3, 4, 5, 6, 7. 

Przykład 2: data urodzenia: 1.01.2001 (Nowy Rok 2001 i początek III Tysiąclecia oraz XXI wieku) 

mamy sumę: 1+1+2+1=5 czyli numerologiczna Piątka (5) prosta (bez tła) 
brak wibracji: 3, 4, 6, 7, 8, 9. 

Przykład 3: data urodzenia: 29.09.1999 

mamy sumę: 2+9+0+9+1+9+9+9=48, 4+8=12, 1+2=3 czyli numerologiczna Trójka (3) z tłem (12) i (48).
brak wibracji: 5, 6, 7. 

Suma bez tła, suma prosta (zredukowana, teozoficzna), wskazuje na osobę będącą młodszą duszą, a sumy z tłem albo z dwoma tłami na bardziej skomplikowane i złożone oraz starsze, bardziej rozwinięte dusze.  

Należy pamiętać, że w analizie numerologicznej bierze się pod uwagę nie tylko datę urodzenia, ale także sumę z miesiąca urodzenia, dnia urodzenia i roku urodzenia, które tworzą tak zwany Trójkąt Wibracyjny w centrum którego jest wibracja z sumy cyfr całej daty urodzenia. Nie istnieją żadne alternatywne sposoby obliczania wibracji daty urodzenia oprócz podanych w przykładach. Dla opracowania dokładnego Portretu Numerologicznego analizujemy także wibracje Imion i Nazwisk, w tym nazwiska rodowego (panieńskiego) osoby oraz nazwy miejsca urodzenia, miejscowości w której się długotrwale mieszka (także mocno utrwalona nazwa dzienicy miasta), co stanowi tak zwany portret całościowy (holistyczny). Często obliczana Liczba Imienna to suma wibracji pierwszego imienia oraz pełnego nazwiska osoby. Wibracja zwyczajowej i urzędowej nazwy państwa oraz regionu w jakim żyjemy także miewa znaczenie i wpływa na portret.

poniedziałek, 7 marca 2011

Apoloniusz z Tiany - Mistrz Pitagorejski

Mistrz Apoloniusz z Tiany - Wniebowzięty Syn Boży


Apoloniusz z Tiany, Apollonios z Tyany (gr. Τύανα) - ur. w 3 p.e.ch. lub 15 roku e.ch. w Tianie w Kapadocji, zm. 97 lub 100 roku w Efezie – neopitagorejski filozof, orator, mistyk i mędrzec, założyciel szkoły pitagorejskiej w Efezie. Uważany był za pośrednika między bóstwami nieba i ludźmi, cudotwórcę (thaumaturgos), białego maga i proroka Bożego. Wiele podróżował (m.in. Azja Mniejsza, Syria, Grecja, Rzym i Indie, także Gibraltar), gdzie zdobył rozległą wiedzę o religiach i filozofii wschodniej. Doktrynę braminów próbował pogodzić z nauką Pitagorasa, a przebywając w Indii praktykował intensywnie ówczesną tradycyjną Jogę fakirów - siddhów. Prawdopodobnie, pewniejszą datą narodzin Apolloniusza jest 3 rok p.e.ch. (25 grudnia 3 roku p.e.ch.), która pokazuje, że rzeczywiście był mniej więcej rówieśnikiem Jezusa Chrystusa. Młodszy brat Apolloniusza mógł się urodzić w 15 roku e.ch., na co wskazuje fakt, że Apolloniusz opiekował się bratem, a zwykle to starszy z braci opiekował się młodszymi w tamtych warunkach u kulturze. 

Apolloniusz z Tiany

Mistrz Apoloniusz (gr. Theos Aner, Mąż Boży) urodził się w Kapadocji, u podnóża Gór Taurus krainie leżącej w środkowej Turcji, będącej jeszcze częścią Imperium Rzymskiego, w dzisiejszym Kemerhisar w południowej Turcji. Wedle podań jego matce ukazał się magiczny Bóg Proteus, syn boga morza Posejdona, który był duchowo ojcem dziecka, a ściślej Apolloniusz był jego Awatarą, gdyż niejako bóstwo matce rzekło, że wcieli się osobiście w jej syna. Apolloniusz urodził się na łące, gdzie pasterze i pasterki odbierali jego poród. Kiedy stał się sławny, w miejscu narodzin na łące uczniowie z Kapadocji ufundowali przybytek ku czci Mistrza Apolloniusza. Hierokles i Porfiriusz widzieli w Apolloniuszu kogoś znacznie lepszego, bardziej boskiego i duchowego od Jezusa Chrystusa. Jako dzień narodzin Apolloniusza z Tiany podaje się mistyczny 25 grudnia, ówcześnie znany jako dzień magicznych narodzin bóstwa Mitra. 

Uznaje się go za misteryjno-religijnego adepta neopitagoreizmu i teozoficznego gnostyka. Był autorem biografii Pitagorasa oraz księgi zatytułowanej „O ofiarach” (zachował się fragment). Zachowały się także „Listy” Apoloniusza, jednak autorstwo ich bywa podważane. Przypisywano mu też odnalezienie i opublikowanie Tablicy szmaragdowej - jednego z najważniejszych tekstów alchemicznych i ezoterycznych. Współczesne badania uznają ją jednak za utwór pochodzenia arabskiego, najwcześniej poświadczony u Balinusa (VIII w.n.e.), który jest czasami określany jako "pseudo-Apoloniusz z Tiany", jednak są to tylko późniejsze kopie pierwotnego oryginału, a nie badania nad oryginałem, który mógł zostać zniszczony przez złowrogą inkwizycję chrześcijańską. Niektóre nurty tradycji pitagorejskiej wymagają uczenia się takich tekstów i treści tylko na pamięć, zatem możliwe, że spisał ktoś coś, co powinien był uczyć się na pamięć i nie zapisywać. 

Boska działalność Apolloniusza, Posłańca Bóstwa Słońca (jako urodzony w Dniu Mitry), wśród społeczeństwa przyczyniła się do jego sławy jako cudotwórcy i wielkiego białego maga, boskiego maga, znawcy ziół i ziołolecznictwa, magii i goecji. Nauczał, uzdrawiał chorych i reformował kulty religijne w kierunku mistriów. Jego zadziwiające czyny zyskały mu sławę człowieka obdarzonego boskością. On sam przedstawiany był jako wielki Syn Boży i Kapłan Słońca. Jego zadziwiające życie i czyny przedstawił w Żywocie Apolloniosa z Tyany Flawiusz Filostrat na polecenie cesarzowej Julii Domny w III-im stuleciu ery chrześcijanskiej jako idealny obraz greckiego filozofa, mistrza mądrości. Ciekawe, że w III wieku, miasto Tyana nosiło nazwę Christoupolis - czyli miejscowość pochodzenia Chrystusa, Miasto Chrystusa, co może wskazywać na to, kto był uważany wówczas za prawdziwego Chrystusa i z czyjego życiorysu powstał w końcu życiorys Jezusa. Wiele tak zwanych ewangelii apokryficznych zwalczanych przez oficjalne chrześcijaństwo, to nauki spisywane przez uczniów Świętego Apoloniusza z Tiany, a nie przez uczniów Jezusa z Nazaretu, stąd kościelna walka z wieloma apokryfami.