niedziela, 17 lipca 2011

Ewolucja dusz ludzkich w zarysie

Rodzaje, Wiek i Poziomy Dusz 


Arystoteles wyróżnia trzy typy dusz: dusza roślinna (najniższej rangi), dusza zwierzęca (bogatsza o zmysły), dusza rozumna (najdoskonalsza, posiadająca najwyższą zdolność jaką jest rozum). Na wschodzie często mówi się o duszy zwierzęcej oraz duszy anielskiej w ludzkim ciele. Częsty jest też podziała na dusze rakszasowe (demoniczne, prymitywne), ludzkie oraz anielskie (dewata). 



Kiedy jako ludzie kontynuujemy podróż przez wcielenia, zbieramy w dużych ilościach doświadczenia, ucząc się lekcji, i wypełniając porozumienia, ukazuje się ewolucyjny proces i ten przebieg rozwoju jest nazywany Wiekiem Duszy (Atmana). Poprzez wcielenia mamy bardziej szczegółowo pięć etapów rozwoju duszy, w których posuwamy się naprzód podczas swojego cyklu na planie fizycznym. Etapy te bywają nazywane Pięcioma Kręgami Ewolucji Dusz. Dusze Noworodkowe (Niemowlęce) zajmują się kwestiami przetrwania, a w zasadzie inni ciągle muszą się nimi opiekować i zajmować. Dusze Dziecięce mają potrzebę struktury i mają skłonności do życia zgodnie z przekonaniami opartymi na dogmacie, takim jak np: religia. Młode Dusze (światowe) są ukierunkowane na sukces, rozrywkę i ustalają wysokie standardy osobistych osiągnięć, robią własne kariery, nastawione są na zdobywanie świata. Dojrzałe Dusze są skierowane na utrwalanie związków i mają tendencje, aby skłaniać się ku emocjonalnemu dramatowi. Stare Dusze lub Starsze Dusze próbują szukać szerszej perspektywy życia, i są mniej zainteresowane graniem w materialną grę, a bardziej szukają poważnego rozwoju duchowego i tego, co dzieje się w zaświecie, w niebiosach. Pierwsze cztery grupy niedojrzałych jeszcze dusz, zwykle nie zajmują się rozwojem duchowym ani nie wchodzą na Ścieżkę Duchowego Rozwoju. 


Wiek i Poziomy Duszy 


Klasyczny materiał o stopniach czy etapach rozwoju duszy znajdziemy w księgach indyjskiej jogi i tantry. Jeśli potrzebujesz ulepszyć twoje rozumienie ewolucji duszy, w takim razie dobrze żebyś to przeczytał albo poszukał tradycyjnej szkoły jogi. Styl pisania czy nauczania mędrca jest specjalną gratką, ale nie często się trafia. Średni czas przebywania duszy w każdym stadium to nawet dziesięć wcieleń, zatem są także dusze w stadiach pośrednich, pomiędzy każdą z pięciu stacji rozwoju w kolejności. Wyczerpujący ogólny zarys wieku duszy, oferuje spostrzeżenia na niemowlęcą, dziecięcą, młodą, dojrzałą, i starą duszę. 

1. Dusza Noworodkowa (Niemowlęca); 9/25 populacji; 
2. Dusza Dziecięca; 7/25 populacji; 
3. Dusza Młoda (Światowa); 5/25 populacji; 
4. Dusza Dojrzała (Pragmatyczna); 3/25 populacji; 
5. Dusza Stara (Anielska), Starsza Dusza. 1/25 populacji; 

Dusze Niemowlęce, Noworodkowe, wyciągają o wszystkim błędne opinie, nie rozumieją mechanizmów funkcjonowania w świecie, są zdezorientowane, nie mogą pojąć wielu spraw, domagają się równości ale są zbyt młode i zbyt małe, żeby pozwolić im być na równi z innymi. Często rozrabiają jak niemowlęta i nie radzą sobie z zastaną rzeczywistością. Nie są w stanie kontrolować swoich emocji i żądz, ale dążą do ich niemal natychmiastowego zaspokajania, co w wielu wypadkach przeradza się w kryminalne behawiory. Obawiają się zrobić czegokolwiek, czego dotychczas nie robiły, a każdy pierwszy raz jest bardzo trudny, nawet pierwsze pójście do przedszkola, szkoły czy nowej pracy. Po utracie pracy nie są w stanie podjąć nowej. To dla tych dusz najbardziej potrzebne jest państwo i wszelkie instytucje opiekuńczo-pomocowe czy socjalne, gdyż bardzo często nie radzą sobie w życiu, od jego początku aż po jego kres. 

Dusze Dziecięce potrzebują żyć wedle ustalonych dogmatów i koncepcji, a wszelkie duchowe nauki i filozofie spłaszczają oraz prostacko wypaczają swoimi uproszczeniami. Uważają, że wszyscy powinni żyć pod parasolem cywilizacji, a także że wszyscy ludzie są tacy sami jak one. Nie są jeszcze w stanie przyjąć do wiadomości różnicy w rozwoju dusz ani duchowej hierarchii. Idea równości wszystkich jest silnym i prostackim spłaszczeniem rzeczywistości. Nie mogą przyjąć do wiadomości istnienia istot wyższych a ich zdaniem wszyscy są tacy sami i równi. Dusze te doznają zszokowania, kiedy ktoś postępuje inaczej niźli się spodziewają, oczekują lub inaczej niż ustalono w procedurach postępowania. 

Dusze Młode (Światowe) uczą się jak podbijać i zdobywać świat, jak robić karierę, chociażby i po trupach, cudzym kosztem czy tylko nie licząc się z innymi. Na tym poziomie mamy odbijanie cudzej żony, męża, stanowiska, nie liczenie się z dobrem innych osób, bezwzględny wyzysk i wszelkie karierowiczostwo. W naukach duchowych czy ezoterycznych takie osoby szukają jedynie szybkiej magii dla realizacjo swoich osobistych celów. Orientacja na sukces i zdobycie tego, co sobie ktoś upatrzył pokazuje taką młodą duszę. Młode dusze można spotkać jako polityków, biznesmenów, widowiskowych artystów z szołbiznesu a także jako autorów wszelkich szybkich sposobów na zrobienie kariery i osobistego sukcesu w życiu. 

Dusze Dojrzałe (Doświadczone) znane są z eksplorowania swoje sfery uczuciowej, czuciowej, intuicyjnej oraz opierania się na swoim wnętrzu. Spodziewają się wszystkiego ze swojego wnętrza, a świat zewnętrzny często traktują jako odbicie swego wnętrza lub przejawienie tego czym są. Uwewnętrznienie często pozbawia racjonalnej perspektywy rozważania obiektywnych zjawisk na rzecz zjawisk i omenów wewnętrznych. Sen o kimś jest dużo ważniejszy niż realne fakty na temat osoby. Często zamykają się w sobie żyjąc tylko swoją wewnętrzną subiektywną sferą doznań i odczuć, zatracają się w sobie i tracą kontakt ze światem. Popadają we własne ścieżki i produkują dużo błędnych ideologii na tematy ezoteryczne czy w zakresie rozwoju duchowego do którego zresztą jeszcze nie dorastają. Przeczuwają już istnienie świata niewidzialnego zarówno demonicznego jak i anielskiego (boskiego). 

Dusze Stare, Doświadczone Starsze Dusze lub Piąty Krąg to te, które szukają większej perspektywy życia, widzą rzeczy w szerszym kontekście, stąd są mądre, ale także niezrozumiałe i niepojęte dla poprzednich stadiów rozwoju dusz. Niewielkie zainteresowanie materialną stroną życia powoduje, że bywają uważane za dziwaków czy outsiderów, jednak dobrze sobie radzą z życiem w materii. Umieją żyć, dobrze sobie radzą z życiem, świetnie łączą stronę wewnętrzną życia ze stroną zewnętrzną. Nie "gonią zajączka" jak młode i dziecięce dusze. Postrzegają z wielu punktów widzenia na raz i w tak wielkiej ilości powiązań, że pozostałe etapy nie są w stanie w czasie rzeczywistym zrozumieć ani pojąć ich wywodów, jednak po pewnym czasie i wielu przemyśleniach zaczynają przyznawać rację starszej duszy, która jest po prostu tą zawsze wiedzącą lepiej. Opinie i proroctwa się sprawdzają nadzwyczajnie często, z także z perspektywy lat widać, że taka dusza i tak miała słuszność. Wygląda, jakby racja i prawda zawsze stały po stronie takiej osoby. Starsze dusze to szczyt rozwoju duchowego ludzkości, wierzchołek piramidy liczony wedle Prawa Trójkątów, zatem stosunkowo nieliczna grupa wśród ludzi, gdzie jednak trzy pierwsze grupy dusz należą do najliczniejszych przedstawicieli. Prawdziwy rozwój duchowy po Ścieżce Wtajemniczeń przechodzą dusze w ostatnim etapie, chociaż te na wcześniejszych etapach albo szkodzą rozwojowi duchowemu elity ludzkości albo nie są w stanie się nawet zbliżyć do prawd ostatecznych chociaż próbują naśladować albo udawać ezoteryzm, mistykę czy duchowość. Ludzi ze Starszymi Duszami jest nie więcej niż 1/25 w populacji, zatem około 40 tysięcy na milion. W Polsce licząc na 38 milionów ludzi mamy zatem grono zaledwie około 1 milion 520 tysięcy osób, przy czym bywa, że jest takich dusz w społeczeństwie (narodzie) znacznie mniej niźli maksymalna podana ich liczba. 

Pośród ludzkości mamy jeszcze szóstą grupę, którą są wszystkie dusze poważnie zapóźnione w rozwoju, znaczy takie, które zbyt długo przebywają na jednej z pierwszych czterech stacji ewolucji dusz. Cechy ich stacji są mocno ustalone, a roszczeniowość ku temu, że tak jak ich etap wyglądać powinien człowiek i ludzkość jest bardzo silna. Dusze Zapóźnione w Rozwoju mają często błędne poglądy o tak silnym natężeniu, że ich dalszy postęp jest utrudniony. Tylko w piątym etapie taka postawa pozostawania w stacji rozwoju jest uzasadniona, a dusze które więcej niż trzeba przebywają we wcieleniach jako Starsze Dusze są doświadczonymi kierownikami ludzkiej rasy, chociaż publicznie mogą być nie znanymi lub znanymi tylko nielicznym wybranym osobom, prawdziwym uczniom duchowym. Zjawiska takie jak satanizm czy lucyferyzm oraz inne odmiany ścieżki mroku uprawiane są głównie przez dusze z czwartego i trzeciego etapu ewolucji dusz. Stąd mamy u nich odrzucanie mistrzów duchowej hierarchii, odrzucanie aniołów czy bogów, mieszanie bóstw z demonami, szerzenie wszelkich zeświecczonych kursów dobrobytu i osobistego sukcesu oraz autopromocji, a także wylew tak zwanych własnych ścieżek i autorskich kursów rozwoju wynikłych jedynie z braku wiedzy i zrozumienia spraw duchowych. 

Dusze Niemowlęce i Dziecięce domagają się Miłości i Opieki, podczas gdy pozostałym nie jest to już zwykle potrzebne, gdyż poszukują wyższych możliwości i ideałów. Wiek i stan dusz w różnych krajach może być trochę różny, gdyż ogół dusz na danym z pięciu etapów może być w przedziale średnio od jednego do dziesięciu wcieleń jakie każda z dusz musi pracować i rozwijać się w swojej klasie. Spojrzenie na niektóre różnice pomiędzy tymi dwoma wiekami duszy jest bardzo istotne, gdyż wielu uważa Dojrzałe Dusze za bardziej rozwinięte, bo pracujące z wnętrzem, odrzucające bóstwa i mistrzów z zewnątrz, polegające na czuciu, intuicji czy odbiorze wnętrza, jednak jest to makabryczna pomyłka, która zresztą ułatwia zwiedzenie niedoświadczonych w różne formy satanizmu i lucyferyzmu oraz w rozmaite autorskie ślepe uliczki pseudo rozwoju.        

Starszy nie zawsze jest lepszy w potocznym odbiorze, a ocenianie wyższego z niższego poziomu świadomości bywa okropnie mylące. Nie zawsze jest także lepiej być starym niż dojrzałym albo młodym, dokładnie tak samo jak nie jest lepiej być czterdziestopięciolatkiem niż trzydziestodwulatkiem albo czternastolatkiem. Jednakże Stare Dusze czy Starsze Dusze stanowią elitę duchową ludzkości o najbardziej rozwiniętej świadomości. Fascynujące bywają spostrzeżenia na temat rozmaitych tendencji, które mogą występować, podczas kiedy dusza posuwa się do przodu poprzez linearny cykl wcieleń. Szkoły astralne w czasie snu lub OBE to nie wyższe poziomy duszy, gdyż mogą się zdarzać na czwartym czy trzecim poziomie, chociaż zwykle tyczą poziomu Dojrzałych Dusz. Trzeba jednak powiedzieć o szkołach na planie astralnym, że jest to ciągle niższa ezoteryka, niższe stadium rozwoju niźli etap Starszych Dusz. 

Pamiętajmy, że na każdy Krąg Ewolucji Dusz, na każdy rodzaj czy poziom schodzi średnio około 10 wcieleń, a całość procesu Ścieżki Doskonalenia Dusz zajmuje około 50 wcieleń, chociaż opóźnione dusze mogą mieć i kilkanaście wcieleń, ale nie są zbyt licznie reprezentowane, gdyż opóźnieni nie zostają w Kręgu Ziemi, a schodzą na plany niższe, Podziemne w światach Patala. Dusze, które wyczerpały w sposób pozytywny ostatni, Piąty Krąg, odchodzą ze schematu ziemskiej ewolucji na wyższą planetę, do wyższego, lepszego świata. Średni stan planety pozostaje w przybliżeniu stały z niewielkimi, okresowymi wahnięciami liczonymi w cyklach saturnicznych, trzydziestoleciach (pogorszenia, polepszenia). 



Lotos Korony, Sahasrara ponad głową, Czakra Tysiąclista to 20 wieńców płatków po 50 płatków w wieńcu i pierwszy wieniec ludzkiej ewolucji to symbol 50 wcieleń ziemskiego doskonalenia. Potem wędrujemy do lepszego świata albo spadamy zupełnie w ciemny dół, jeśli nie udoskonalimy się należycie, wedle wymogów wyższego poziomu istnienia. 


Przejrzyj także bazę artykułów z naukami duchowymi i społecznymi na portalu Facebook: 

https://www.facebook.com/Hridaya.Wiedza.Ezoteryczna/

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz