Kiedy umarł Jezus Chrystus

Siedem wskazówek, które mówią nam, kiedy dokładnie umarł Jezus Chrystus 

Powszechnie wiadomo, że stało się to w Jerozolimie w latach trzydziestych w pierwszym wieku ery nazwanej później chrześcijańską. Jak precyzyjni możemy być w ustaleniu śmierci Jezusa znanego przez bliskich imieniem Emmanuel, i czy możemy podać konkretny dzień albo nawet godzinę męczeńskiej śmierci? Jezus Chrystus umarł męczeńską śmiercią za to co głosił, a my możemy dokładnie na historycznej osi określić kiedy został stracony. Posłużymy się wiedzą historyczną i biblijną, która używa także alegorii, a jedną z nich jest, że dzień u Boga trwa tysiąc lat, zatem owe trzy dni Jezusa Chrystusa w pojmaniu (czwartek wieczorem po wieczerzy), męczeństwie, ukrzyżowaniu i śmierci (piątek), pobycie w grocie grobowej (szabat, sobota) i zmartwychwstaniu (poranek na trzeci dzień w niedzielę rano) mogą się przekładać na zmartwychwstanie pierwotnego prawdziwego chrześcijaństwa w początkach Trzeciego Tysiąclecia czyli po 2033 roku, gdyż wtedy zacznie się Trzecie Millenium od śmierci Jezusa Chrystusa w procesie tak zwanego ukrzyżowania czyli symboliczny Trzeci Dzień - Dzień Zmartwychwstania (Millenium Zmartwychwstania, Poranek Dnia Trzeciego)...

Chrystus Adwentu Zmartwychwstaje 

1. Kapłaństwo Kajfasza 

Ewangelia pokazuje, że Jezus Chrystus został ukrzyżowany podczas panowania wysoko postawionego arcykapłana o imieniu Kajfasz (Mt 26, 3-4; J 11, 49-53). Wiemy z innych źródeł, że służył on jako kapłan o wysokim statusie od 18 do 36 roku n.e., a to pozwala nam umieścić śmierć Jezusa Chrystusa w tym czasie. Możemy jednak być znacznie bardziej precyzyjni.

2. Okres rządów Poncjusza Piłata

Wszystkie cztery ewangelie zgadzają się, że Jezus zwany Chrystusem (Mesjaszem) został ukrzyżowany na rozkaz Poncjusza Piłata (Mt 27, 24-26; Mk 15, 15; Łk 23, 24; J 19, 15-16). Wiemy z wielu źródeł historycznych, kiedy służył on jako gubernator Judei: od 26 do 36 roku n.e., więc możemy zawęzić zakres do tych kilku lat. Ale jak możemy dojść do konkretnego dnia i roku?

3. Po "piętnastym roku panowania Tyberiusza Cezara"

Ewangelia Łukasza mówi nam kiedy zaczęła się misja Jana Chrzciciela: "W piętnastym roku panowania Tyberiusza Cezara... skierowane zostało słowo Boże do Jana, syna Zachariasza, na pustyni" (Łk 3, 1-2). Wskazuje nam to dokładny rok: 29 n.e., gdyż Tyberiusz wstąpił na tron w dniu 18 września 14 roku n.e., co rozpoczęło pierwszy rok panowania. Wszystkie cztery ewangelie przedstawiają początek działania Jezusa Chrystusa na okres tuż po Janie Chrzcicielu, a to znaczy, że możemy wykluczyć kolejnych kilka lat z zakresu. Śmierć Chrystusa musiała mieć więc miejsce w przedziale pomiędzy 29 a 36 rokiem n.e.

Ewangelie mówią, że to właśnie na czas panowania Tyberiusza przypadła publiczna działalność Jezusa z Nazaretu jako nauczyciela oraz jego śmierć. W Biblii Tyberiusz jest wspomniany z imienia tylko raz, w Ewangelii Łukasza 3,1, gdzie jest wzmianka, że Jan Chrzciciel rozpoczął działalność "w piętnastym roku panowania Tyberiusza Cezara", czyli w 29/30 roku n.e. Większość odniesień do "Cezara", które znajdujemy w ewangeliach odnoszą się właśnie do Tyberiusza ("Oddajcie więc Cezarowi to, co należy do Cezara", oskarżenie Jezusa przed Piłatem o bunt przeciw "Cezarowi" itp.). Podobnie moneta podatkowa z wizerunkiem i napisem "Cezara" wspomniana w Mt 22,19 i Mk 12,15 to srebrny denar – moneta Tyberiusza.

4. Ukrzyżowanie w piątek

Wszystkie cztery ewangelie zgadzają się, że Jezus zwany Mesjaszem został ukrzyżowany w piątek (Mt 27, 62, Mk 15, 42, Łk 23, 54, J 19, 42), tuż przed szabatem, który był przed pierwszym dniem tygodnia (Mt 28,1, Mk 16,2, Łk 24, 1, J 20,1). Wiemy, że był to piątek, ponieważ jest on definiowany jako "dzień przygotowań" - dzień w którym religijni żydzi robili przygotowania potrzebne do szabatu, kiedy to nie mogli pracować. Dlatego gotowali większą ilość jedzenia i robili inne niezbędne przygotowania. Piątek, jako zapowiedź szabatu, jest nazywany "ereb szabat" (wigilia, przygotowanie do szabatu). To zawęża nam okres poszukiwań do piątku. Trzeba jednak przyznać, że pomiędzy 29 a 36 rokiem n.e. jest sporo piątków.

5. Piątek podczas Paschy

Ewangelie wskazują nam, że Jezus Chrystus został ukrzyżowany w czasie, gdy żydzi przeżywali święto Paschy. W tym miejscu natrafiamy na pewną trudność. Ewangeliści Mateusz, Marek i Łukasz opisują Ostatnią Wieczerzę w Wielki Czwartek jako wieczerzę paschalną (por. Mt 26, 19, Mk 14,14, Łk 22, 15). To sugerowałoby, że Wielki Piątek jest dniem następującym po święcie Paschy. Z drugiej strony jednak, pisząc o piątkowym poranku, święty Jan wskazuje, że kapłani żydowscy nie spożywali jeszcze wieczerzy paschalnej: "Od Kajfasza zaprowadzili Jezusa do pretorium, a było to wczesnym rankiem. Oni sami jednak nie weszli do pretorium, aby się nie skalać, lecz aby móc spożyć Paschę" (J 18, 28). Ten fragment wskazuje, że Pascha powinna rozpocząć się wieczorem w piątek, jednak lokalne grupy żydowskie często obchodzą także wigilię Paschy.

Należy pamiętać, że Pascha żydowska zawsze rozpoczyna się na Pełnię Księża, nie mogło być zatem w czasie ukrzyżowania Jezusa w Paschę zaćmienia Słońca, które wydarza się tylko w czasie Nowiu Księżyca, około 1 nisan, bo żydzi mają religijny kalendarz księżycowy rozpoczynany, gdy pojawia się sierp Księżyca po Nowiu. Jeśli w południe przy powieszeniu Jezusa na krzyżu zapadła ciemność, to musiało to być spowodowane gwałtowną burzą i ciemnymi chmurami, na pewno nie było to zaćmienie Słońca.

Po pierwsze, być może Jezus z uczniami korzystali z innego lokalnego kalendarza niż arcykapłani (przykładowo z kalendarza esseńskiego). Po drugie, być może Jezus "przesunął" dla siebie i swoich uczniów czas spożycia wieczerzy paschalnej. Trzecie rozwiązanie jest jednak najbardziej prawdopodobne - Jezus z uczniami zaczął świętować Paschę zgodnie ze zwyczajem żydowskim dzień wcześniej, w wigilię święta. Jeśli zgodzimy się na to rozwiązanie trudności, możemy zawęzić czas poszukiwania do dwóch piątków, w które wypada Pascha w okresie lat 29-36 ale tak, aby Jezus działalność około trzech lat nauczania po Janie Chrzcicielu miał: piątek, 7 kwietnia, rok 30 n.e. oraz piątek, 3 kwietnia, rok 33 n.e. To w któryś z tych dwóch dni Jezus został ukrzyżowany. Który dokładnie, jesteśmy w stanie to określić analizując czas działalności Jezusa Chrystusa!

Jeszua - Prawdziwe Imię Jezusa Chrystusa, Emmanuela, Aberamentho

6. Trzy Paschy wymienione przez św. Jana 

Ewangelia św. Jana wymienia trzy różne Paschy, które świętowano podczas posługi Jezusa:
- na początku Jego działalności (J 2, 13) - zapewne piątek 7 kwietnia 30 roku lub środa 25 kwietnia 31 roku;
- w środku Jego działalności (J 6:4) - poniedziałek 14 kwietnia 32 roku
- i na końcu (J 11, 55) - piątek 3 kwietnia 33 roku (właściwie sobota 4 kwietnia 33 wedle kalendarza księżycowego, ale wtedy żydzi wieczerzę urządzają w piątek razem z ucztą szabasową). Podobna data z piątkiem i 15 nisan w szabat wydarza się z 30/31 marca 36 roku (14 nisan w piątek 30 marca 36 roku).

Skoro wiemy, że Jezus Chrystus działał przez okres co najmniej dwóch do trzech lat (inne wskazówki potwierdzą, że był to okres około 40 miesięcy, nie całe trzy lata), oznacza to, że Pascha w piątek 7 kwietnia w 30 roku n.e. odpada na ukrzyżowanie i zmartwychwstanie, podobnie jak Pesach ze środy 25 kwietnia 31 roku. Jeśli weźmiemy pod uwagę czas od 15-tego roku rządów Tyberiusza Cezara (29 rok n.e.), to trzecia Pascha musi wypaść najwcześniej w 32 roku n.e., ale ponieważ wypada w poniedziałek, to na pewno odpada. Dlatego zostaje nam jako najlepsza jedna data: piątek, 3 kwietnia, 33 rok n.e., czyli 3793-3794 roku żydowskiego kalendarza liczonego od stworzenia Adama. Możemy w ustaleniu czasu śmierci być jednak jeszcze bardziej precyzyjni, w godzinach.

7. Podana "dziewiąta godzina" dnia 

Trzech ewangelistów wskazuje, że Jezus zmarł o godzinie "dziewiątej" (Mt 27, 45-50, Mk 15, 34-37, Łk 23, 44-46). Jest to, według dzisiejszych miar, godzina około 15.00 po południu. Można więc powiedzieć, że śmierć Jezusa zwanego Chrystusem miała miejsce około godziny piętnastej w piątek, 3 kwietnia, w roku 33 naszej ery. Dokładnie, wedle symulacji astronomicznej, w tym dniu w Jerozolimie Słońce wzeszło (tarcza zaczęła wychodzić ponad horyzont) dokładnie o godzinie 5 minut 49, zatem dziewiąta godzina dnia rozpoczęła się wedle gnomonu dokładnie o 14.49 - rzeczywiście Jezus wyzionął ducha około godziny 15-tej naszego systemu liczenia godzin. W tamtych czasach dobę dzielono na 12 godzin dnia i 12 godzin nocy, a Słońce zaszło około godziny 18.17.

Jezus Chrystus zmartwychwstał w trzecim dniu, o świcie dnia trzeciego, jak zapewniają Ewangelie. Pierwszy dzień to piątek, dzień stracenia, drugi dzień to sobota czyli szabat paschalny, a trzecim jest niedziela około świtu czyli przed wschodem Słońca lub około wschodu Słońca, bo poranek liczono pierwsze trzy godziny dnia po wschodzie Słońca. Ukrzyżowanie i śmierć kultywuje się w piątek, a święto zmartwychwstania w niedzielę od świtu czyli wcześnie rano. Jezus Chrystus przyszedł na świat na terenie dzisiejszej Palestyny, w małej nazaretańskiej czy nazirejskiej wiosce Betlejem Judzkim - umarł i zmartwychwstał w Jerozolimie - dawnej stolicy Wielkiego Izraela. Według źródeł mistycznych i gnostyckich Jezus oznacza ciało, natomiast Chrystus to Duch Boży, którym pomazany był Jezus jako jego wybrany przez Boga Prorok.

Gwiazdy i planety w czasie śmierci Jezusa 

Astrologicznie, Ksieżyc jest w Pełni, po koniunkcji z gwiazdą Spica w gwiazdozbiorze Panny (znak Wagi). Słońce w gwiazdozbiorze i znaku Barana, po koniunkcji z ognistą gwiazdą Hamal, Słońce o 12-tej przechodzi zenit, a za Słońcem do górowania podąża Gorgona ze swoim okiem mroku znanym jako Algol. Merkury zmierza do koniunkcji z Wenus w gwiazdozbiorze i znaku Ryb. Mars zmierza do koniunkcji w Bliźniętach, a Saturn tuż nad horyzontem przebywa w znaku Raka. Uran w gwiazdozbiorze Lwa. Gwiazdy Regulus i Fomalhaut ustawione na osi Ascendent-Descendent, a Aldebaran i Antares na osi MC - IC aczkolwiek z odchyleniem w lewo od osi tych wierzchołków na MC. Mamy jednak wyraźny wielki kosmiczny krzyż astrologiczny w czasie od ukrzyżowania do śmierci przechodzący przez cztery wierzchołki astrologiczne. Układ gwiazd Regulus - Fomalhaut przecina oś horyzontu, ascendent i descendent pomiędzy godziną 12-tą, a 13-tą, Fomalhaut zachodzi od 12.21 do 12.25, zaś Regulus wschodzi od 12.47 do 12.50. Antares przez punkt dołowania IC przechodzi od 13.56 do 13.59, zaś gwiazda Aldebaran przez punkt górowania czyli przez MC przechodzi od 14.06 do 14.09. O godzinie 15-tej góruje Menkalinan oraz dwie gwiazdy Oriona, Rigel i Bellatriks - zatem siły orioniczne górują i Jezus umiera. Menkalinan symbolizuje siły niszczące, doprowadzające do ruiny, popadnięcie w niełaskę, przynoszące śmierć z powodu przemocy (męczeńską śmierć). Rigel w górowaniu dodał wieczną chwałę i honor oraz siłę militarną co sugeruje, że Jezus jest dobrym patronem dla sił zbrojnych, rycerstwa etc. Bellatriks jednakże wyznawcom tej jezusowej sławy przynosi bohaterską odwagę, bycie u innych w nienawiści i męczeńską śmierć okupioną cierpieniem. W gwiazdach i planetach podczas śmierci lidera często widać horoskop ruchu, jaki założył lider, jeśli ruch taki jak chrześcijaństwo bazuje na osobie lidera i jego śmierci jako bohatera.

Gwiazdy i planety jako Gwiazda Betlejemska? 

O urodzinach i tak zwanej Gwieździe Betlejemskiej jako możliwych koniunkcjach Jowisza i Saturna lub nawet kilku planet i ich terminach opowiemy sobie przy okazji w innym artykule...

Jezus Chrystus - Jeszua w Kontemplacji i Modlitwie