Duchowość w Medycynie Chińskiej

Duchowość w medycynie chińskiej i stara filozofia taoistyczna 

„Wielka Księga Żółtego Cesarza”, powstała ponad 4 tysiące lat temu, jest pierwszym przekazem traktującym o Tradycyjnej Medycynie Chińskiej. W tradycyjnym przekazie uważa się, że to Duch (Shen) stwarza wszystko, Bóg jest początkiem wszystkiego. Co możemy zrobić, żeby żyć długo i w dobrym zdrowiu? Jeśli wierzymy, że istnieje dusza, jesteśmy już blisko życia i dbania o nie. Chińska duchowość związana jest nieodłącznie z chińską medycyną tradycyjną oraz taoistycznymi praktykami długowieczności i rozwoju duchowego, w tym z taoistycznymi praktykami znanymi jako Qigong (Chi Kung) oraz Taiji (Tai Chi). Tradycyjna Medycyna Chińska naucza, że ciało i umysł są nierozerwalnie połączone- wiele dolegliwości, które medycyna Zachodu określa jako „zaburzenia psychiczne” są po prostu wynikiem nierównowagi energetycznej w organizmie spowodowanej szybkim tempem życia i niewłaściwym odżywianiem na co dzień. Dzięki zastosowaniu odpowiedniej diety, mieszanek ziołowych i odpowiedniego ruchu, uczy że możemy odzyskać kontakt ze swoim ciałem i wspomóc stan swojej psychiki w sposób zupełnie naturalny. 

Chiński Mędrzec Taoistyczny - Przebudzony i Oświecony - Iluminat

Niestety żyjemy w czasach, w których stres dotyka każdego, a takie emocje jak lęk, panika czy zamartwianie, towarzyszą nam na co dzień. Jeśli nie wiemy jak sobie z nimi radzić, możemy czuć się przygnębieni, ociężali psychicznie, mieć wybuchy agresji, zamykać sie w sobie czy finalnie popaść w tak częstą dziś depresję. Niedomagania poszczególnych narządów( nerki, wątroba, serce) wywołuje określone emocje (lęk, gniew, panika), które stopniowo zaniedbywane prowadzą do poważnych patologii. Terapia cielesna, psychiczna i duchowa według TMC, czyli zmiana nawyków żywieniowych i picie odpowiednich ziół jest oczywiście wolniejsza od klasycznych terapii farmakologicznych stosowanych przy zaburzeniach emocjonalnych, ale jest na pewno zdrowsza dla organizmu i pozwala wzmocnić go raz na zawsze a nie tylko tłumić objawy. 

W Tradycyjnej Medycynie Chińskiej, podobnie jak w innych naturalnych systemach medycznych, kluczową rolę odgrywa stan ducha lekarza, czy terapeuty. Do skutecznego leczenia pacjenta nie wystarczy tylko znajomość diagnozy i różnych środków terapeutycznych. Najważniejszy jest właściwy wewnętrzny kontakt z pacjentem, a ten możliwy jest tylko, jeżeli lekarz sam pracuje ze swoim wnętrzem, ze swoim duchem Shen. Należy sobie zdać sprawę z tego, że Medycyna Chińska pozbawiona sfery duchowej nie jest Tradycyjną, czy Klasyczną Medycyną Chńską, a tylko uproszczoną i zubożoną wersją tej wspaniałej starożytnej sztuki leczniczej. Klasyczna Medycyna Chińska pierwotnie była też, a może głównie, Sztuką Życia, dlatego zapoznanie się ze sferą duchową TCM jest ważne dla wszystkich terapeutów i pacjentów. Nietety w programach większości współczesnych szkół TCM brakuje miejsca na omówienie tego najważniejszego w TCM tematu. Nie jest to dobra sytuacja, dlatego należy poruszać sprawy duchowe zgodnie z naukami pradawnych taoistycznych mędrców, gdyż TCM, tradycyjna chińska medycyna wywodzi się z kręgów duchowości taoistycznej, gdzie pojęcia Drogi Niebios oraz Niebiaśńkiego Mistrza należą do najważniejszych. 

Tradycyjna chińska medycyna jest oparta na systemie energetycznym i  psychologiczno-duchowym człowieka. Akupunktura, ziołolecznictwo, dietetyka, masaż stóp On Zon Su. Szkoła Tradycyjnej Medycyny Chińskiej - Tradycyjna chińska medycyna jest oparta na systemie energetycznym i psychologiczno-duchowym człowieka. Energia, która powoduje, że rodzimy się i  żyjemy jest pierwotna i  ważniejsza niż sfera fizyczna, która jest wtórna. Diagnoza oparta jest na symptomach fizycznych, energetycznych i  psychologicznych. Objawy psychiczne i  energetyczne są pierwotne i  pozwalają wcześniej wykryć chorobę, zanim powstaną anomalie fizyczne. Przy czym nie należy obawiać się słowa "energia", dlatego że w  chińskiej medycynie każde zakłócenie równowagi energetycznej rozpoznaje się poprzez obserwację objawów fizycznych i  psychologicznych. 

Medytacja wyostrza umysł

Medytacja wyostrza umysł - nauka o dhjanie i wipaśjanie 

Trzy miesiące intensywnego treningu w formie medytacji zwanej w Sanskrycie wniknięciem, wglądaniem lub właściwą wiedzą pozwala na wyostrzenie mózgu i umysłu (manas) danej osoby na tyle by mogła zauważyć detale, które normalnie mogłaby przeoczyć. Te stare wyniki powiększają wiedzę w rosnącej dziedzinie nauki pokazującej, że wiekowe ćwiczenia mentalne mogą pomóc kontrolować i ulepszać umysł, prawdopodobnie pozwalając leczyć z takich  chorób jak ADHD czy fobie. Pewne właściwości umysłu (manas), które poprzednio traktowano jako relatywnie stałe w rzeczywistości mogą być zmienione przez mentalny trening i pracę nas swoim umysłem. Na uniwersytecie w Winconsin neurobiolog Richard Davidson powiedział: „Ludzie wiedzą, że ćwiczenia fizyczne mogą ulepszyć ciało, ale nasze badania i badania innych grup niosą nadzieje, że ćwiczenia mentalne mogą ulepszyć umysł.” 

Zwracając uwagę na fakty wymaga to czasu i wysiłku, a skoro każdy ma ograniczoną moc umysłu do wykorzystania to detale mogą zostać przeoczone. Na przykład: kiedy dwa obrazki zostają na moment wyświetlone na ekranie telewizora z pół sekundowym odstępem to drugi obrazek często zostaje nie zauważony. „Uwaga zostaje przykuta do pierwszego obrazka i wtedy przeoczasz drugi” jak mówi Davidson. To się nazywa mignięciem uwagi (ang. Attentional blink), jest efektem zbliżonym do tego jak nie zauważamy czegoś mrugając oczami. Wciąż jednak fakt, że ludzie mogą okazyjnie zauważyć drugi obrazek, sugeruje iż jest możliwe wyostrzyć uwagę za pomocą treningu, który jest tym co naukowe badania nad wschodnią medytacją odkryły. Ważne jest aby sztukę praktykowania medytacji ćwiczyć wedle starożytnych wzorców, a nie wedle współczesnych wymysłów osób dyletanckich, które nie wiedzą czym jest medytacja, nie rozumieją właściwie sanskryckiego słowa "dhyana" i w ramach różnych coachingów oraz mindfulnessów praktykują w zupełnie niewłaściwy, błędny sposób. 

Giętkość umysłu

„Medytacja jest rodziną metod ułatwiających regulację uczuć i uwagi” powiedział Davidson, który prowadził całe badania. W ubiegłych latach poczatku XXI wieku naukowcy zauważyli, że medytacja ma wpływ na pracę mózgu. Na przykład badania nad mnichami tybetańskimi trenujących skupianie uwagi na jednym obiekcie lub myśli pokazały, że mogą się koncentrować na jednym obrazku znacznie dłużej niż zwykle kiedy pokazywano im dwa różne obrazki na każde z oczu. Inne badanie udowodniło, że obszary mózgu związane z uwaga i zmysłami ludzi spędzających codziennie 40 do 50 minut na medytacji uległy powiększeniu. 

Galaktyczna Federacja Światła

Galaktyczna Federacja Światła - Duchowa Hierarchia Mistrzów Mądrości

Aktualna Galaktyczna Federacja Światła została wedle mitów utworzona ponad 4,5 miliona lat temu (w poprzedniej Wielkiej Judze) aby zapobiec dominacji i wykorzystaniu naszej Galaktyki przez międzywymiarowe siły ciemności (zło imperialne) z planów astralnych, a także mentalnych i eterycznych. Obecnie w jej skład wchodzi ponad 200 tysiecy członków – gwiezdnych nacji, konfederacji i związków (głównie lokalnych układów planetarnych).

Galaktyczna Federacja jest najstarszą Federacją w znanym nam Wszechświecie, została utworzona pod koniec I wojny galaktycznej, która toczyła się bardzo dawno temu między konstelacją Lyra i istotami zwanymi – Reptilianami, Felinami i Karianami. Od tej wojny, ci co przeżyli zadecydowali, że muszą ustanowić jakieś rozwiązanie aby rozstrzygać spory w taki sposób by nie dochodziło do wielkiego niszczenia inteligentnych istot zwanych ludźmi na Avalonie – pierwszej Ziemi.

Galaktyczna Federacja Światła - Hierarchia Mistrzów Mądrości

Około 40% Federacji Światła to rasy humanoidalne natomiast pozostała część to różne formy odczuwających Istot/Bytów. Większość członków Galaktycznej Federacji Światła reprezentuje w pełni Świadome Istoty.

Galaktyczna Federacja Światła została założona z Lyrian i Oriończyków. Ich pierwszym okrętem flagowym był Pelegai, jeden z nielicznych statków kosmicznych (eterycznych) nienaruszonych podczas tej wojny. Wojna miała bardzo dramatyczny przebieg i długo po niej Wszechświat musiał goić rany. Z biegiem czasu Galaktyczna Federacja Światła bardzo się wzmocniła. Za Ziemię jest odpowiedzialna Galaktyczna Federacja z Plejad ulokowana na Syriuszu.

Istoty znane ziemianom jako Galaktyczna Federacja Światła planują ujawnienie się ludzkości. Większość ludzi nie ma pojęcia, czym jest Galaktyczna Federacja Światła. Termin ten w duchowości i ezoteryzmie pojawił się wraz z serią fantastycznych filmów i książek z podtekstem duchowym znanych jako Gwiezdne Wojny czyli w latach 70-tych i 80-tych XX wieku. W XXI wieku termin Federacja Galaktyczna szeroko wykorzystywany w grupach i nurtach związanych z New Age (Nju Ejdż), Nowym Wiekiem Ludzkości i Nowym Millenium, Trzecim Tysiącleciem.

Termin Unia Glaktyczna lub Federacja Galatyczna pojawił się w połowie XX wieku w dziełach Donalda E. Keyhoe, a także w publikacjach Geralda Hearda i Franca Scully. Terminologia i idee nie miały zbyt wielu fanów, jednak z czasem połączyły się z niektórymi naukami mistycznymi oraz parareligijnymi. Historie typu Science Fiction często zazębiają się z polem mistyki i duchowości, światem magii i nauk metafizycznych, co nie zawsze wychodzi na dobre. W konteście latających talerzy i spodziwanych wizyt kosmitów z Galaktyki na Ziemi pisze o tym Urania nr 9/1959...

Surja Krija Joga - Słoneczna Magia

Surya Kriya Yogah – Słoneczna Krija Joga

Surya Kriya Yogah jest kilku poziomową ścieżką wtajemniczenia dla osób zainteresowanych solarnymi praktykami białych magów, dla wszystkich zainteresowanych duchowym rozwojem metodami starej szkoły jogów i magów Słońca. Surya Kriya Yogah została przekazana w dawnych czasach przez Surya Deva pod imieniem Vivasvat, Manu i Mistrza Śiva Babaji (Babadźi), i jego kolejne emanacje, awatary, w tym przez Mahavatara Nagaraja Babaji w II/III wieku ech. Zawiera metody praktyki z Kundalini Śakti Dewi oraz budzenie, ożywianie, regulowanie i rozwijanie sześciu zasadniczych ćakr w ciele (tułów i głowa), siedmiu ćakr dodatkowych tułowia, głowy i ponad głową, a także oczyszczanie ćakr dolnych poniżej muladhary (siedem ćakr dungpa).

Medytacje Słońca - Surya Kriya Yoga

I. Poziom Pierwszy (Sadhana) 

Holistyczne pojmowanie zdrowia i uzdrawiania w tradycyjnej jodze magów. Przygotowanie do ustanowienia codziennej praktyki jogicznej w swoim codziennym życiu. Jak zmieniać złe nawyki szkodzące zdrowiu tak, aby osiągnąć stan dobrego zdrowia, szczęścia i prosperowania. Zdrowe lokalne organiczne odżywianie wedle zasad starożytnej jogi magów solarnych. Podstawowe asany i praktyki oddechowe tradycyjnej solarnej jogi magów. Podstawowe marmany, punkty akupresury indyjskiej dla podtrzymania dobrego zdrowia, szczęścia i prosperity. Podstawy psychologicznej wiedzy solarnej jogi magów dla zdrowia psychicznego, przezwyciężanie depresji, osiąganie stanu równowagi emocjonalnej, usuwanie traumy, fobii, obsesji. Podstawowa wiedza o ciele eterycznym (linga śarira, pranamaya manakośa) zwanym potocznie aurą i kanałach energetycznych (nadis) i ich funkcjonowaniu. Medytacyjne połączenie czakramów muladhary i adźny – prosta medytacja z adźną – połączenie z Wszechmogącym Bogiem.

II. Poziom Drugi 

Pogłębianie zdolności do osiągania holistycznego zdrowia, szczęścia i prosperity. Podstawowe metody oczyszczania sześciu ćakramów w ciele energetycznym. Praktyki oddechowe związane z ćakrami, wydechy oczyszczające. Medytacje z patrzeniem w oczy i nauka darśanu z Guru oraz zaawansowanymi Nauczycieli Duchowymi (Aćarja) reprezentującymi Śri Gurudźi. Podstawowe medytacje ze Słońcem – podziwianie i kontemplowanie wschodów i zachodów Słońca. Wpływ energii pranicznej Słońca na funkcjonowanie i rozwój ćakramów. Energia solarna otrzymywana poprzez lustro księżycowe, praktyki ze światłem Księżyca jako odbitym światłem Słońca. Prawa i metody oczyszczania emocjonalnego. Przezwyciężanie sześciu egotycznych wrogów, sześciu emocji ściemniających jaźń i powodujących upadek duchowy. Poziom drugi dostępny jest po przynajmniej jednym roku uczciwej i solidnej praktyki podstawowego poziomu pierwszego (udział w warsztatach dwu i trzy dniowych oraz indywidualna praktyka).

Kiedy umarł Jezus Chrystus

Siedem wskazówek, które mówią nam, kiedy dokładnie umarł Jezus Chrystus 

Powszechnie wiadomo, że stało się to w Jerozolimie w latach trzydziestych w pierwszym wieku ery nazwanej później chrześcijańską. Jak precyzyjni możemy być w ustaleniu śmierci Jezusa znanego przez bliskich imieniem Emmanuel, i czy możemy podać konkretny dzień albo nawet godzinę męczeńskiej śmierci? Jezus Chrystus umarł męczeńską śmiercią za to co głosił, a my możemy dokładnie na historycznej osi określić kiedy został stracony. Posłużymy się wiedzą historyczną i biblijną, która używa także alegorii, a jedną z nich jest, że dzień u Boga trwa tysiąc lat, zatem owe trzy dni Jezusa Chrystusa w pojmaniu (czwartek wieczorem po wieczerzy), męczeństwie, ukrzyżowaniu i śmierci (piątek), pobycie w grocie grobowej (szabat, sobota) i zmartwychwstaniu (poranek na trzeci dzień w niedzielę rano) mogą się przekładać na zmartwychwstanie pierwotnego prawdziwego chrześcijaństwa w początkach Trzeciego Tysiąclecia czyli po 2033 roku, gdyż wtedy zacznie się Trzecie Millenium od śmierci Jezusa Chrystusa w procesie tak zwanego ukrzyżowania czyli symboliczny Trzeci Dzień - Dzień Zmartwychwstania (Millenium Zmartwychwstania, Poranek Dnia Trzeciego)...

Chrystus Adwentu Zmartwychwstaje 

1. Kapłaństwo Kajfasza 

Ewangelia pokazuje, że Jezus Chrystus został ukrzyżowany podczas panowania wysoko postawionego arcykapłana o imieniu Kajfasz (Mt 26, 3-4; J 11, 49-53). Wiemy z innych źródeł, że służył on jako kapłan o wysokim statusie od 18 do 36 roku n.e., a to pozwala nam umieścić śmierć Jezusa Chrystusa w tym czasie. Możemy jednak być znacznie bardziej precyzyjni.

2. Okres rządów Poncjusza Piłata

Wszystkie cztery ewangelie zgadzają się, że Jezus zwany Chrystusem (Mesjaszem) został ukrzyżowany na rozkaz Poncjusza Piłata (Mt 27, 24-26; Mk 15, 15; Łk 23, 24; J 19, 15-16). Wiemy z wielu źródeł historycznych, kiedy służył on jako gubernator Judei: od 26 do 36 roku n.e., więc możemy zawęzić zakres do tych kilku lat. Ale jak możemy dojść do konkretnego dnia i roku?

3. Po "piętnastym roku panowania Tyberiusza Cezara"

Ewangelia Łukasza mówi nam kiedy zaczęła się misja Jana Chrzciciela: "W piętnastym roku panowania Tyberiusza Cezara... skierowane zostało słowo Boże do Jana, syna Zachariasza, na pustyni" (Łk 3, 1-2). Wskazuje nam to dokładny rok: 29 n.e., gdyż Tyberiusz wstąpił na tron w dniu 18 września 14 roku n.e., co rozpoczęło pierwszy rok panowania. Wszystkie cztery ewangelie przedstawiają początek działania Jezusa Chrystusa na okres tuż po Janie Chrzcicielu, a to znaczy, że możemy wykluczyć kolejnych kilka lat z zakresu. Śmierć Chrystusa musiała mieć więc miejsce w przedziale pomiędzy 29 a 36 rokiem n.e.

Ewangelie mówią, że to właśnie na czas panowania Tyberiusza przypadła publiczna działalność Jezusa z Nazaretu jako nauczyciela oraz jego śmierć. W Biblii Tyberiusz jest wspomniany z imienia tylko raz, w Ewangelii Łukasza 3,1, gdzie jest wzmianka, że Jan Chrzciciel rozpoczął działalność "w piętnastym roku panowania Tyberiusza Cezara", czyli w 29/30 roku n.e. Większość odniesień do "Cezara", które znajdujemy w ewangeliach odnoszą się właśnie do Tyberiusza ("Oddajcie więc Cezarowi to, co należy do Cezara", oskarżenie Jezusa przed Piłatem o bunt przeciw "Cezarowi" itp.). Podobnie moneta podatkowa z wizerunkiem i napisem "Cezara" wspomniana w Mt 22,19 i Mk 12,15 to srebrny denar – moneta Tyberiusza.

Przesłanie Jezusa Chrystusa

Wybrane przesłania i przekazy Jezusa Chrystusa - nauka duchowa 

"Jeszua ben Josef" jest oryginalnym aramejskim imieniem dla imienia Jezusa, syna Józefa, który jest uosobieniem Chrystusowej i Mesjańskiej energii duchowego Światła i Miłości na Ziemi. W duchowych inspiracjach i przekazach przedstawia się jako Jeszua, nasz brat i przyjaciel, a także jako boski autorytet, posłaniec Boga Najwyższego. Jego boska, duchowa energia jest wciąż dla ludzi dostępna, nie tylko jako stały zestaw podstawowych idei i praw duchowego życia, ale także jako wskaźnik pokazujący ludziom drogę do Chrystusa - Mistrza Królestwa Duchowego w Niebiosach Boga Żywego.

Przesłanie od Jezusa Chrystusa Umiłowanego 

Umiłowany Ludu Boży: Błogosławię was wszystkie Dzieci Boga, Anielskie Dusze.

Przychodzę do Ludu Bożego, do wiernych Boga Wszechmogącego. Nie przychodzę, aby uwolnić Dzieci Boże od codziennych problemów życia ziemskiego, ale przychodzę aby przepuścić wszystkich przez tygiel, gdyż Dzieci Boże wiedzą, gdzie znajduje się źródło Życia Wiecznego, Bóg Jedyny i Najwyższy. Nie znajdziecie zbawienia wiecznego, jeśli nie będziecie walczyć z grzechem i nie przestawać żyć w Woli Ojca Niebieskiego.

Jezus Chrystus - Mistyk Modlitwy i Kontemplacji

Patrzę, jak niewielu jest tych, którzy modlą się w tym momencie, modlą szczerze, z czystymi sercami. Widzę również, ilu przyjmuje Moc Boga Żywego przyzwoicie przygotowanych, bez urazy wobec swoich braci, bez gniewu i niechęci, bez złości i awersji. Złość nie jest dobrym towarzyszem człowieka, prowadzi go do obudzenia grzechów ukrytych, które pozostają niezauważone, ale korodują serce i powierzchnię Duszy.

Głupi człowiek niszczy swoją własną drogę. Nie zapominacie, że to, co każdy pragnie Bóg Najwyższy mu udziela z pomocą swoich aniołów i posłańców Bożych. Ale jeśli prosicie o kamienie, otrzymacie kamienie, a jeśli chcecie więcej złego będziecie to mieć. Wytwarzacie zbyt dużo smieci i odpadów, zatruwacie smogiem całą planetę - z tego będzie mieć więcej cierpienia, chorób, bólu i śmierci.

Bądźcie świadomi Prawa Bożego, Woli Bożej, albowiem będziecie sadzeni według zakresu waszej wiedzy, komu wiele dano od tego wiele będzie się wymagać. I oczywiście, co bardzo ważne, to pokora istoty ludzkiej i właściwe wykorzystanie rozumu, boskiego umysłu, umysłu Duszy. Gniew jak i zazdrość prowadzi człowieka do działań irracjonalnych doprowadzając go nie tylko do krzywdzenia siebie, ale do zachowywania się jak demon (szed), nie patrząc na argumenty ani nie mając względu na miłość (Agape).

Zaratusztra - Prorok Aryjskich Magów

Spitama Zaratusztra - Święty Prorok Magów Aryjskich i Iluminatów 

Zaratusztra lub Zaratustra - staroawestyjskie Zaraθuštra, Zarat-uštra, po nowopersku ‏زرتشت‎ Zartošt lub Zartoszt, stgr. Ζωροάστρης Zōroástrēs - perski kapłan, święty prorok i reformator religijny z klanu rodów Spitama, oświecony mistrz magów boskiego ognia, twórca jednej z najstarszych na świecie religii monoteistycznych, nazywanej od jego imienia zaratusztrianizmem - religią świetlistego Ahura Mazdy, późniejszego Ormuzda. Imię Zaratusztra, Zartoszt, często tłumaczone jest jako Złota Gwiazda lub Złote Światło, Blask Oświecenia. Zaratusztra zaliczany jest do Świętych Proroków Ludzkości, Oświeconych Mistrzów Duchowych, Mistrzów Wniebowziętych, Wielkich Iluminatów posłanych przez Najwyższego Boga dla oświecenia ludzkości.

Główne historyczne świadectwo dotyczące Świętego Proroka Zaratusztry to najstarsza część Awesty - Gaty (Gathas). Hymny te zostały napisane przez samego Spitama Zaratusztrę. Badania porównawcze archaicznego języka Gath i zawarte w nich odniesienia do faktów historycznych wskazują, że Święty Prorok Zaratusztra działał na terenie dzisiejszego północno-wschodniego Iranu i w Turkmenistanie. Na tej samej podstawie okres jego życia niektórzy badacze umieszczają pomiędzy XIII a połową VI wieku p.e.ch., przy czym powszechnie przyjmuje się szacowanie, że żył on około 1200-1000 roku p.e.ch. Często podawana, błędna data życia Proroka Zaratusztry (660–583 p.e.ch.) pochodzi od badaczy brytyjskich, którzy jako pierwsi przetłumaczyli Awestę na język angielski w połowie XIX wieku i mylnie zinterpretowali fakty historyczne opisane w Gatach. Tradycja zoroastryjska przyjmuje jednak jeszcze wcześniejsze daty życia i działalności Proroka Zaratusztry jako wielce prawdopodobne, kojarząc jego życie z okresem życia Proroka Abrahama, być może pomiędzy 2200-1800 p.e.ch. Porównywanie lingwistyczne zachowanych tekstów Ryg Wedy i Awesty wskazuje, że Prorok Zaratusztra musiał żyć przynajmniej pomiędzy 1500 a 1200 rokiem p.e.ch., a co pociesza, to udowodniono naukowo, że nie mógł żyć później, a w 1990 roku w Turkmenistanie odkryto pozostałości świątyni świętego ognia zaratusztriańskiego z II tysiąclecia p.e.ch. Święty Prorok Zaratusztra jest jednym z wielu kapłanów wiary staroirańskiej zwanej mazdaizmem od głównego Boga występującego w panteonie tej religii o imieniu Ahura Mazda, później Ormuzd. Religia ta była typową religią politeistyczną podobną do wierzeń starożytnych Greków, wywodzącą się z tego samego aryjskiego rdzenia co hinduski braminizm, jednak główny nurt brahmanizmu indyjskiego to kult Brahmana - Wszechducha i Boga Stwórcy jako Absolutu.

Życie Proroka Zaratusztry jest znane przede wszystkim z podań zachowanych w ramach tradycji zaratusztriańskiej. Podania te obfitują w wątki legendarne i mityczne charakterystyczne dla misteryjnych opowieści o wielkim bohaterze. W wieku 15 lat młody Zaratusztra opuścił dom rodzinny oświadczając, że będzie posłuszny wszelkim tradycyjnym obowiązkom religijnym, oprócz jednego, oddawania czci daewom (upadłym bóstwom, eks-aniołom) po awestyjsku "daēuua", w nowoperskim "divs" lub dive, upadłym czyniącym chaos i nieporządek, a także oddającym się wszelkim rodzajom złoczynności, bestialstwu, potworności, wynaturzeniu i zboczeniu. Przez następne lata Święty Prorok wędrował i oddawał się poszukiwaniom prawdy, w trakcie wędrówek m.in. usługiwał w przytułku dla pielgrzymów.

Zgodnie z przekazem zawartym w Gatach plemię Spitama Zaratusztcry zostało wybite na skutek wojen plemiennych, a on sam tułał się przez kilkanaście lat po stepach północnego Iranu, uząc się od innych kapłanów i obserwując bezsensowne walki plemienne wyniszczające jego lud. W wieku około 30 lat spłynęło na niego boskie objawienie. Zobaczył jaśniejącą istotę, która przedstawiła się jako Wohu Manah (Dobra Myśl). Istota ta zaprowadziła go przed oblicze Wielkiego Boga, który przedstawiał się jako Ahura Mazda (Król Dobra) i który w jednej chwili spuścił na Spitama Zaratusztrę objawienie wszystkich zasad odwiecznej religii misteryjnej, kultu Wielkiego Boga.

Planety w domach horoskopowych

 Planety w domach horoskopowych 

W horoskopie występuje dwanaście domów (gr. σπίτι), które odpowiadają znakom zodiaku ustawionym tak, jakby Punkt Barana znajdował się w pozycji Ascendentu. Raz na dobę znaki zodiaku pokrywają się z domami. Każdy z domów odpowiedzialny jest za inną sferę życia człowieka. Domy horoskopowe symbolizują typowe sytuacje życiowe, czyli obszary rodzinnej, zawodowej i społecznej aktywności, w których uzewnętrzniają się energie planet, ozdobione kolorytem zawiadujących nimi znaków zodiaku. Archetypowe działanie astrologicznych planet i gwiazd stałych, zmodyfikowane jest specyficznymi powiązaniami z pozostałymi energiami horoskopowymi, wynikającymi z aspektów zachodzących w układach z pozostałymi planetami w horoskopie.

Sygnifikacje domów horoskopowych wskazują na predyspozycje do podejmowania działań w określonych domenach naszej egzystencji, oraz nastawienie do doświadczeń z tych konfrontacji płynących. Położenie planety lub gwiazdy stałej w określonym domu horoskopu może podpowiedzieć nam, w jakim obszarze ludzkiej aktywności mamy szansę optymalnego wykorzystania swoich zdolności, określonych przez znaki zodiaku właściwości charakteru i potencjału osobowości jakim dysponujemy. Domy w szczególności służą do analizowania kosmicznego wpływu istotnych z punktu doświadczenia astrologów gwiazd stałych oraz gwiazdozbiorów i asteriksów (stacji gwiazdowych, grup gwiazd stałych o podobnym wpływie). Istotna jest także analiza Węzłów Księżycowych Rahu i Ketu w domach horoskopowych, gdyż Rahu i Ketu od zawsze traktowane są jako planety astralne z uwagi na poruszanie tych punktów zaćmieniowych wzdłuż ekliptyki. Domy i znaki zodiaku w których są aktualnie Rahu i Ketu także stanowią ważną oś wpływów w horoskopie.

Najwcześniej w tradycji astrologicznej pojawiły się pojęcia domów kątowych i wpływów gwiazd stałych oraz widzialnych na niebie planet się tam znajdujących. Przypisuje się im szczególnie ważne znaczenie i istotne właściwości. Są to domy: pierwszy, czwarty, siódmy i dziesiąty. Wierzchołki, czyli miejsca początkowe tych domów, posiadają swoje odrębne nazwy i są uznawane za jedne z najważniejszych punktów interpretacyjnych w każdym horoskopie:

Dom I – Ascendent, czyli znak wschodzący, to sposób, w jaki nas widzą inni ludzie, postrzeganie naszej osoby przez najbliższe środowisko, manifestowanie własnej osobowości, poczucie własnego JA, cechy wyglądu zewnętrznego, nasz sposób bycia.

Dom IV – Imum Coeli, czyli głębia nieba, to nasze psychiczne wnętrze, poziom emocjonalności, siła w rozumieniu stopnia zintegrowania osobowości, rodzaj reakcji na zmiany w najbliższym otoczeniu, charakter życia wewnętrznego, poczucie intymności. Przy predykcyjnych domach równych jest to dom w którym wypada IC.

Dom VII – Descendent, czyli znak zachodzący, to zdolność i chęć do nawiązywania kontaktów, intensywność relacji z otoczeniem, świadomość pochodząca z kontaktów partnerskich, towarzyskich i zawodowych, charakter specyficznej dla nas percepcji otoczenia.

Dom X – Medium Coeli, czyli środek nieba, to kariera zawodowa w rozumieniu reagowania na potrzeby, warunki i wymogi środowiska społecznego, zdolność do asymilacji z otoczeniem, indywidualne ambicje zawodowe i sposób ich realizacji, miejsce w życiu publicznym. Przy predykcyjnych domach równych jest to dom w którym wypada MC.

Gwiazdy Stałe Ptolemeusza i Astrologia

Ptolemejskie Gwiazdy Stałe na Stopniach Ekliptyki 

Profesjonalny astrolog na początek swojej kariery powinien poznać gruntownie kilkanaście przynajmniej Gwiazd Stałych, zwykle od 15 do 28 wymienia się jako podstawę tej wiedzy. Dwadzieścia Sześć Gwiazd Stałych znajdujących się na Ekliptyce uważa się za szczególnie ważne dla astrologii od czasów Mistrza Ptolomeusza, który był zwolennikiem dogłębnego rozważania położenia Gwiazd Stałych, podobnie jak wszyscy starożytni astrolodzy, zachodni i wschodni. Temat ten jest również faworyzowany w astrologii perskiej, arabskiej, indyjskiej i w astrologii Odrodzenia. Indyjska astrologia analizuje gwiazdy w 27 grupach zwanych nakszatrami, a arabska astrologia zajmuje się na początek 28 stacjami Gwiazd Stałych, podczas gdy kabaliści badają w horoskopie na początek 22 gwiazdy z pasa zodiakalnego.

Obrotowa Mapa Nieba - Pozwala Identyfikować Gwiazdy Widoczne na Niebie

W XX wieku z wielką szkodą dla astrologii trochę zapomniany został system podstaw w Gwiazdach Stałych, a to z powodu absurdalnego zafascynowania się nie mającymi większego znaczenia obiektami poza granicą widoczności (6 magnitudo), który przypominany jest od czasu do czasu w astrologii wydarzeniowej, szczególnie politycznej. Gwiazdy Stałe (łac. stellae fixae) najwyraźniej operują (wpływają) wtedy, gdy są w bardzo dokładnym aspekcie do planety, MC, IC, Ascendentu lub Descendentu w horoskopie (z orbami zasięgu 0,5°, 1 stopień oraz z wpływem słabszym w liczbach węzłowych 2°, 3°, 5°, 7 stopni). Najsilniej działają w koniunkcji, ale należy również rozważać kwadraturę, opozycję i trygon. Położenie tych gwiazd na stopniach znaków podaje się w przybliżeniu, a jest ono typowe tylko dla obecnego okresu, trzeba sprawdzać położenie Gwiazd Stałych na tle stopni ruchomego zodiaku czy ekliptyki. Gwiazdy Stałe bowiem przemieszczają się na stopniach ruchomego Zodiaku (zwrotnikowego) z szybkością około 1° na 70-72 lata czyli około 50,3 sekundy łuku na rok (z powodu precesji). Powstaje w ten sposób ruch tzw. precesji, spowodowany przesuwaniem się biegunów co jest związane z zagadnieniem tak zwanego Roku Platońskiego. Wielu astrologów podaje własności stopni w znakach od cech gwiazd stałych na tych stopniach, takie jakie były przed 1950 rokiem, jednak minimalnie raz na 20 lat trzeba uaktualnić położenia Gwiazd Stałych w ruchomych znakach zodiaku, na stopniach zodiaku, aby móc właściwie interpretować koniunkcje planet i punktów z gwiazdami stałymi.

Wpływ Gwiazd Stałych tym się różni od wpływu planet, że jest bardziej dramatyczny, ekspresyjny, niespodziewany i pojawia się z większą gwałtownością. Z reguły efekty planetarne rozwijają się stopniowo i są stosunkowo powolne, można niemal powiedzieć – delikatne, podczas gdy Gwiazdy Stałe zdają się wywierać swój wpływ w formie nagłych, silnych i gwałtownych erupcji, które w krótkich odcinkach czasu wywierają nadzwyczajne skutki. Po tym, gdy wyniosły urodzonego na najwyższy szczyt, powodują jego nagły upadek i troszczą się zwykle na dodatek o cały szereg dramatycznych i nieoczekiwanych, nieszczęśliwych wypadków. Innymi słowy, gwiazdy stałe mogą wynieść człowieka z dna nędzy na najwyższy punkt dobrobytu i bogactwa, lub odwrotnie, podczas gdy planety generalnie nigdy nie działają w taki ostry sposób. Można przyjąć za dość pewną regułę to, że Gwiazdy Stałe zwykle nie wywierają same swoich wpływów (za wyjątkiem tych przypadków kiedy leżą na osiach głównych MC-IC (zenit-nadir), ASC-DESC (horyzont), RAHU-KETU (węzły zaćmieniowe) oraz niektóre Punkty, jak Punkt Fortuny czy Punkt Ciemnego Księżyca) i że główny efekt jest przenoszony przez planety. Wydaje się jak gdyby tworzyły one pewien rodzaj fundamentu czy bazy, na której zbudowany jest horoskop. Jeśli planeta posadowiona jest razem z gwiazdą, to działanie planety w znacznym stopniu się wzmaga, zmienia. Gwiazda daje planecie w życiu urodzonego znaczenie, które nie mogłoby być uzasadnione samą pozycją i aspektami w horoskopie. Wszystkim astrologom znane są przypadki, w których określone planety w horoskopie z nieznanego powodu dochodzą do niezwykłego znaczenia tak, że w dramatyczny sposób są zauważalne przez całe życie. W podobnym przypadku w tle znajduje się zazwyczaj Gwiazda Stała, która w ten sposób ukazuje swoje działanie przez odnośną planetę.

Istotnych Gwiazd Stałych wystarczy do obsadzenia wszystkich 360 stopni Ekliptyki, a pełna astrologia bierze pod uwagę nawet około tysiąca Gwiazd Stałych. Od czegoś trzeba rozpocząć naukę, zwykle od najjaśniejszych Gwiazd Stałych, od tych, co są w ścisłym pasie Ekliptyki (w zasięgu płaszczyzny orbity Księżyca), od kilkunastu gwiazd magicznych czy 22 kabalistycznych...

Ryszi Kratu - Mistrz Oświeconej Mądrości

Ryszi Kratu - Mistrz Oświecony - Jogin Mędrzec 

Nie ma w języku polskim zbyt wielu opracowań na temat życia i misteriów związanych z dawnymi Ryszimi - Mistrzami Mądrości, Mędrcami Niebiańskimi, Mistrzami Jogi, a nauka o nich związana jest zarówno z tradycyjną Jogą jak i Tantrą, w tym także z Astrologią czyli Vaidika Jyotishah. Systemy Jogi często pochodzą z rodów znamienitych pradawnych Ryszich - Mędrców i Maharszich czyli Wielkich Medrców, i do nich przynależą tworząc ich Sampradaje - Linie Sukcesji. Dawni Ryszi są uważani za wzorcowe dusze dla tych, którzy podejmując ścieżkę naprawy, przemiany duchowej i powrotu, powracają do Oświecenia i Boga Stwórcy, powracają do Brahmana. 

Ryszi Kratu - w dewanagari क्रतु , trl. Kratu , ang. Kratu, dosł. siła, moc, potęga, natchnienie, wgląd, oświecenie lub wedyjski rytuał – jeden z synów Brahmy, Boga Stwórcy, starożytny natchniony mędrzec indyjski (ryszi - w dewanagari ऋषि trl. ṛṣi, ang. rishi). Słynny maharyszi Wed - Wjasa (dewanagari: व्यास, trl. Vyāsa, ang. Vyasa) który podzielił Wedy na cztery części i następnie wytłumaczył je w Puranach, był wcieleniem mędrca Kratu. Mahabharata i Śiwapurana wspominają, iż Kratu jest jednym z saptaryszich - głównych z siedmiu wielkich wieszczów mędrców. Ryszi Kratu wedle nauk wedyjskich mistrzów jest głęboko zaangażowany w dobro wszechświata, w dobro planety i ludzkości. W języku japońskim słowo Roshi oznaczające Oświeconego Mędrca, Mistrza Mądrości jest zjaponizowaną wersją oryginalnego terminu Ryszi (ang. Rishi, Rshi), które niesie w sobie znaczenie Oświeconej Mądrości i Mistrzostwa Duchowego. 

Ryszi Kratu po raz pierwszy pojawił się w Manwantarze Swajambhu właśnie jako jeden z Pradźapatich, ukochany mentalny Syn Brahmy, Boga Stwórcy czyli jako jeden z pierwotnych Synów Boga Stwórcy, którzy uczestniczyli w tworzenie wszechświata i wszelkiego życia. Został także zięciem innego z Pradźapatich, Ryszi Dakszy po słynnej historii z ofiarą Dakszy, Rudrą i Sati. Ryszi Kratu miał dwie siostry o imionach: Punja (पुण्य ang. Punya) czyli Cnota, Dobro oraz Satjawati (सत्यवती ang. Satyavati). Zanim wstąpił w święty związek małżeński, Ryszi Kratu przyjaźnił się i praktykował wspólnie z Rudrą znanym jako Paśupati - Władcą Dusz Zwierząt i Ludzi, od którego otrzymał jogiczną siddhi - moc władzy nad dzikimi bestiami. Oświecenie Mędrcy, Mistrzowie Mądrości, zwykle obdarzeni są jakimiś nadnaturalnymi zdolnościami, darami charyzmatycznymi, w jodze i tantrze znanymi jako siddhi lub daiwa siddhi (niebiańskie moce). 

Rok 2019 numerologia wibracji 12/3

Rok 2019 - Numerologiczna wibracja podliczby 12/3 

Należy pamiętać, że wibracja roku kalendarzowego działa w obrębie kultury stosującej taki kalendarz w sposób utrwalony, a tradycyjni Żydzi oraz Chińczycy i Hindusi mogą mieć inny lokalnie utrwalony kalendarz (którego trzeba się trzymać aby móc doradzać im z wibracji dat i lat). Rok 2019 - od swojego początku w dniu 1 stycznia, aż do swojego końca w dniu 31 grudnia to wibracja liczby 2019 w liczbowaniu gematrycznym (2+0+1+9) dająca liczbę (12) i dalej w sumie prostej (1+2) liczbę wibracyjną (3), rozważana przez ekspertów gematrycznych także jako wibracja 2+19 czyli złożona z trzech składowych, inicjalnej (2), zera (0) oraz wibracji (19) jako aktywnych wibracji. 

Analizując wibrację rocznika, roku urodzenia i wpływy wibracyjne z 2019 najpierw musimy zająć się zrozumieniem wibracji numerologicznej 2019 roku, a aby tego dokonać, trzeba zsumować wszystkie cyfry: 2+0+1+9=12. Po dalszym zsumowaniu (1+2) otrzymujemy liczbę (3) z tłem (12), co zapisujemy jako 12/3. W portrecie astrogematrycznym analizujemy szczególnie położenie i wpływy Jowisza oraz jego wszelkie, nawet najdrobniejsze aspekty, gdyż Jowisz wzmaga lub osłabia działanie wibracji Trójki z wzajemnością (Trójka wpływa na Jowisza w horoskopie urodzeniowym (zasadniczo liczonym na moment pierwszego wdechu, samodzielnego wdechu). 

Ogólnie, rok 2019 w ujęciu numerologicznym, w aspekcie pozytywnym (+), przynosi sprawną komunikację, inspirację i kreatywność, optymizm, spontaniczność oraz entuzjazm. Liczba 3 symbolizuje również zasadę wzrostu, ekspansji i obfitości na poziomie mentalnym, emocjonalnym, finansowym i duchowym. W 2019 roku ludzkość otrzyma też przewodnictwo wielkich autorytetów – mistrzów, których można porównać do najwspanialszych nauczycieli duchowych z przeszłości. Dobry rok na narodziny paru wielkich dusz, awadhutów lub awatarów, jednak muszą być jeszcze dokładne okna daty i godziny na zstępowanie wielkich duchem istot z niebios, oraz oczywiście dobre dla takich narodzin układy planet z koniunkcjami hermetycznymi.